Socjalny nie znaczy nudny

Zac des Lilas jest położony peryferyjnie i oddzielony od Paryża autostradą, będącą obwodnicą miasta. Projekt stanowił wyzwanie pod względem planowania urbanizacyjnego w obszarze miejskim, który cały czas podlega zmianom i którego topografia jest ciągle definiowana na nowo. Klient, Régie Immobilière de la Ville de Paris (RIVP), jest publiczną agencją budownictwa, promującą budowanie budynków socjalnych wykonanych ściśle wg specyfikacji dotyczących realizacji budynku z 240 mieszkaniami dla imigrantów i młodych pracowników oraz pomieszczeniami wspólnymi w tym biblioteki multimedialnej, siłowni, wspólnej kuchni i centrum opieki dziennej dla dzieci na parterze.

Cały budynek pokrywa homogeniczna powłoka w stonowanym kolorze. Elewacja jest wykonana z ręcznie formowanej cegły Terca, która zapewnia elewacji wyjątkową trwałość i łatwość utrzymania. Aby podkreślić tonację cegły, architekci umieścili w fasadzie pionowe i poziome elementy miedziane, które kontrastują z  cegła i nadają jej  charakter. Wybór materiału nie był przypadkowy. W tym projekcie klient-miasto oczekiwało bezpośredniego nawiązania do historycznego programu HBM (“habitation bon marché”, niedrogie mieszkania) opracowanego dla rozwoju obszarów wzdłuż dawnych fortyfikacji, z zielonymi miastami-ogrodami, najczęściej z sześciopiętrowymi budynkami. Program ten był wdrażany pomiędzy I i II wojną światową aby zapewnić dostępne finansowo budynki mieszkalne z cegły.

Na dachu zainstalowano dwie instalacje do pozyskiwania energii elektrycznej z wiatru. Zac des Lilas jest tak położony, że idea zasilania budynku energią z wiatru wspierana jest lokalizacją. W ciągu dnia dwie instalacje wiatrowe zasilają centrum opieki dziennej, a wieczorami zasilanie jest dystrybuowane do mieszkań na dwóch górnych poziomach i apartamentów młodych pracowników, które znajdują się 6 poziomów wyżej. Architekci Chartier Dalix i Avenier Cornejo oceniają zużycie na poziomie 25 kWh/m² - wartość ta całkowicie zaspokaja zapotrzebowanie na energię określone w planie klimatycznym Paryża. 30% potrzebnej energii pochodzi z dodatkowo zainstalowanych paneli słonecznych.