Ten projekt w północnym Londynie powstał z myślą o zwiększeniu zasobów mieszkaniowych okolicy, w której powstał, a także uatrakcyjnieniu tekstury, wzornictwa oraz typów budownictwa na obszarze będącym pod ochroną konserwatorską.
Ten projekt w północnym Londynie powstał z myślą o zwiększeniu zasobów mieszkaniowych okolicy, w której powstał, a także uatrakcyjnieniu tekstury, wzornictwa oraz typów budownictwa na obszarze będącym pod ochroną konserwatorską.
Dwupiętrowy dom z cegły ma widok na cichą, brukowaną uliczkę z rzędami dawnych stajni zaadaptowanych na mieszkania. Od tyłu zabytkowy budynek graniczy z siecią ogrodzonych ogródków, garaży, mieszkań w dawnych stajniach i spontanicznie dodanych dobudówek. Obszar, który początkowo był chylącym się ku upadkowi odludziem, stopniowo zmienia się w zaciszną, mieszkalną enklawę.
Pomysł został stworzony i opracowany przy oszczędnym wykorzystaniu środków wizualnych, przestrzennych i konstrukcyjnych. W palecie materiałów i projekcie celowo postawiono na prostotę. Metraże rozplanowano tak, by jak najlepiej wykorzystać niewielką działkę. Na parterze zadaszone wejście główne prowadzi prosto do pomieszczenia o otwartym planie, które łączy przestrzeń codzienną, kuchenną i jadalną. Pokój otwiera się na tylny dziedziniec przeszkleniem od podłogi do sufitu, zapewniającym wrażenie fizycznego i wizualnego powiększenia przestrzeni. W ceglanym murze na dziedzińcu umieszczono wnęki, w których mieszkańcy mogą ustawić świece lub zioła.
Na wybór materiałów budowlanych dla tego niewielkiego domu w byłym budynku stajni wpłynął lokalny kontekst oraz stopniowe przekształcanie starych konstrukcji w nowe mieszkalne enklawy. Dyskusja z władzami zdeterminowała wybór jasnych cegieł i zaprawy murarskiej do wykonania nowych budynków. Celem było skontrastowanie ich z wysłużonymi, przybrudzonymi parcelami za nimi oraz zharmonizowanie i nadanie wrażenia ciągłości nowym budowlom na terenie dawnych stajni. Jasne cegły elewacyjne wykorzystano do budowy wszystkich zewnętrznych i wewnętrznych ścian konstrukcyjnych. Trwałość ceglanego muru zwiększono dzięki starannie dobranej zaprawie, wykorzystaniu białego cementu, wapna i płukanego piasku rzecznego oraz za pomocą subtelnego operowania powierzchnią.
Do budowy siedziby użyto trwałych materiałów, zapewniających długoterminową, zrównoważoną eksploatację. Należą do nich na przykład ogrzewanie podłogowe, instalacja fotowoltaiczna na wyższym poziomie dachu, która dostarcza energię odnawialną, a także system zbierania deszczówki.
Te artykuły mogą Cię zainteresować